سیل که می آید، به هیچ چیز رحم نمی کند!
گزارشی از ضرورت احداث مرکز آموزش های تخصصی جستجو و نجات در سیلاب در دزفول
اشاره: سیل که می آید، به هیچ چیز رحم نمی کند! نه کوچک و بزرگ نمی شناسد و نه پیر و جوان! می آید، ویران می کند و می رود و پس از آن، ما می مانیم و یک دنیا حسرت برای لحظه های آب برده! سیل که می آید، آرامش می رود...
سیل، حادثه مهیبی است که همه ساله به هنگام وقوع، جان تعدادی از هموطنان ما را می گیرد. سیل یک پدیده طبیعی است که در هنگام بروز مانند هر بلای طبیعی دیگری دارای آثار تخریبی غیر قابل اجتناب است. بر اساس جغرافیای طبیعی کشور و میزان حادثه خیزی برخی مناطق آن، در بعضی موارد اثرات سوء ناشی از وقوع سیل کمتر از زلزله نبوده و عدم پیشگیری از وقوع آن می تواند خسارات جانی، مالی و زیست محیطی جبران ناپذیری را بر جای گذارد. متأسفانه موضوع سیل و مدیریت و کاهش خسارات آن در کشور مورد توجه جدی قرار نگرفته و فقط زمانی که سیلاب مخربی جاری می‌شود و فاجعه‌ای بوجود می‌آید، توجه مسئولین و متخصصین به آن جلب می‌گردد. اگر چه بررسی طرح های مهار سیلاب که به صورت محدود و پراکنده در سطح کشور مطالعه و اجرا شده‌اند، نشان می‌دهد یک راه حل مشخص و مطمئن برای مناطق سیل گیر وجود ندارد، اما بدیهی است پدیده سیل علیرغم همه پیچیدگی هایش قابل بررسی و مطالعه بوده و می‌توان در جهت مهار وکاهش خسارات آن و حتی بهره‌برداری اقتصادی از سیل راه‌حل‌های مناسبی جستجو کرد. باید گفت که به دلیل بهبود روش های ساخت و ساز و رعایت ضوابط و مقررات، ایمنی سازه‌ها و تأسیسات در مقابل خطراتی چون زلزله افزایش می‌یابد، متأسفانه هنوز روند طبیعی توسعه در کشورهایی نظیر ایران باعث تخریب محیط زیست و منابع طبیعی شده و خسارات سیل مرتباً افزایش می‌یابد. رشد 250 درصدی خسارات ناشی از سیل کشور در پنج دهه گذشته مؤید این مدعاست.