امشب حال بچه ها هم خوب است!

گزارشی از ضیافت افطار داوطلبان جمعیت هلال احمر اهواز در بیمارستان شفای اهواز

 

بر قله مهربانی

ترا می ستایم که مهرآسا، مهرآفرینی پیشه توست! تو که بند بند وجودت در پی آسایش دو گیتی است! نه برای خویش که برای همنوعان نیازمندت... تو که ثابت کرده ای هلال احمر، محلی است برای خدمت به نوع بشر و تمامی گیتی عرصه یکتای هنرمندی توست! وه که چه خوش نغمه ای نواخته ای و این نغمه که سروده ای، برای همیشه به یادگار خواهد ماند و این رایحه خدمت توست که دوامش بر جریده عالم ثبت شده است...

 

تندیس استقامت

سخن در مورد کسانی است که بشردوستی سرلوحه زندگیشان بوده است و تمامی هست و نیست خویش را برای این آرمان بزرگ بشری تقدیم نموده و می نمایند. آنان که امدادگری را فراتر از زمان و مکان دریافته اند و در این راه ملامت هیچ ملامت کننده ای، ذره ای تردید و کوچکترین خللی بر عزم استوارشان وارد نمی سازد؛ چون باورشان، با بشردوستی بارور شده است. کسانی که دمی از آنات عمرشان را بی دغدغه خدمت نگذرانده اند.

 

سفره های مهربانی

سفره هایِ مهر گسترانیده می شود با فضایی مملو از عشق و مهربانی! می خواهند پا جای پای کریم اهل بیت(ع) بگذارند و آنچه را که خود می خورند، با دیگران تقسیم کنند. نیتشان این است که سفره هایی پهن کنند که بیماران نیازمند و همه کسانی که آبرومندانه زندگی می کنند، بر خوان الهی میهمان شده و متنعم شوند. سفره هایی که با مشارکت و همراهی نیکوکاران و داوطلبان جمعیت هلال احمر و با هدف حمایت مادی از محرومان و اشاعه روح نیکوکاری و نوعدوستی در فضای معنوی ماه مبارک رمضان در هر کوی و برزن برپا می شود. در این سفره های سراسر مهرورزی، خیرین و داوطلبان جمعیت هلال احمر، میزبان ایتام، خانواده‌های بی‌سرپرست و بدسرپرست، خانواده‌های زندانیان و بیماران نیازمند هستند و همه کسانی که دلی دریایی دارند، در گسترده تر شدن این سفره ها، از خود گذشته و به دیگران رسیده اند.

 

سرطان!

هنوز هم خیلی ها نام آن را با اکراه بر زبان می آورند! خواسته یا ناخواسته، دلت به درد می آید وقتی درباره کسانی حرف می زنی که گرفتار آن هستند. اینجا بچه هایی را می بینی که بسان فرشته های زیبا، با آن درگیر هستند گویی دست روزگار این بچه های معصوم را برای امتحانی سخت، انتخاب کرده باشد و خوب می دانیم که بسیاری از این گل های باغ زندگی، پس از امتحانی سخت و طاقت فرسا، به سوی آسمان پرواز خواهند کرد. این روزها حال بچه ها هم بهتر شده است. چون به طور رسمی میهمان خدای بزرگ شده اند. این روزها بچه های سرطانی هم می دانند که نزدیک تر از همیشه می توانند خواسته های خود را از خدای مهربان بخواهند و بلکه نتیجه بگیرند. 

 

اینجا؛ اهواز، بیمارستان شفا

امشب طراوت، میهمان دل های ماست. امشب از آسمان عطوفت می بارد و درختان عاطفه را می بینی که میوه های ایثار نثار می کنند. امشب زمینیان، آسمانی شده اند. امشب خدا در همین نزدیکی ها نعمت می پاشد. امشب فرشتگان طبق طبق نیکی به آسمان می برند. باید نگریست. باید با دقت به مهربانی اینان نگریست. کدام زبان می تواند این همه عاطفه را سپاس گوید؟ گل های احساس را ببین که از شرم عرق کرده اند. امشب، «حی علی خیرالعمل» است. هلال احمری ها با نگاه هایی سرشار از احساس و نوع دوستی، سفره ای از مهربانی گسترانیده اند و بچه های بیمار را میهمان لحظه های ناب عشق کرده اند. امشب بیش از 50 کودک سرطانی به همراه مادر و پدر از مائده ای که خدای منان مقرر فرموده و توسط اعضای جوان و داوطلب جمعیت هلال احمر اهواز از آسمان زلال و آبی دل های این نیک اندیشان خداجو گسترده شده، متنعم شده اند. امشب چشم های گریان کودکان بیمار، به لبخندی ملیح میهمان شده اند!

 

پرواز تا ابدیت

امشب حال بچه های جوان و داوطلب هلال احمر اهواز هم خیلی خوب است. بهتر از همیشه روزگار می گذرانند! ناخواسته می خندند و گاهی هم فریادی از ته دل سر می دهند؛ اما جنس این فریاد از شادی و سرخوشی است! گویی لبخند بچه های سرطانی، یک انرژی مضاعف ایجاد می کند برای ادامه این راه! راهی که هرکس در آن افتاد، رستگار شد.

 

شب بی پایان!

گاهی خسته می شود، خسته از سرنگ های بی رحم همیشگی، خسته از انتظار بر روی تخت، خسته از تهوع های بی وقت، خسته از نگاه دیگران، خسته از جمله تکراری "خدا شفا بده "، خسته از اینکه صدای بازی بچه ها همیشه آنسوی پنجره است، گاهی با خود می گوید: کِی تمام می شود، بدون آنکه معنیِ "تمام" برایش معلوم باشد!

اما امشب حال بچه ها هم خوب است! احساس می کنی نمی خواهند امشب به پایان برسد. با فرشته هایی روبرو گشته اند که با بقیه آدم ها تفاوت دارند! کسانی که این بچه ها را به خاطر خودشان به نام بلند "انسان" دوست دارند و ترحم نمی کنند که محبتشان هم از ته دل است. آدم هایی که با خدای بزرگ می گویند: خدایا، هنوز به تو امیدوار است و هنوز از این امید خسته نشده، به فکرش باش، بی گناه ترین است...

 

دست خدا به همراهت!

دست خدا به همراهت ای دست سرشار از عاطفه و مهر، ای آکنده از مهربانی، دعای همه دردمندان بدرقه راهت، ای سینه ات لبریز از ایمان و یقین. نبضت با دوام ای تجلی بخش روح احسان. دست خدا به همراهت، ای تندیس استقامت و صبوری. دستت همیشه گرم، ای نگران چشم های خسته و بیمار. خدا پشت و پناهت، ای باغبان گل های پژمرده و شاخه های شکسته. نسیم رضایت پروردگار، گوارای وجودت، ای جلوه گاه فداکاری و ای اسوه نیکوکاری!