با شهرام فاضلی درباره طرح زائرین نینوا

اشاره: خرمشهر نمادی از مقاومت است که همه ایرانیان بدان می بالند. خرمشهر شهری است به وسعت تمام ایران و برابر تمامی ارزشهایی که شهیدان برای پایداری آن خون پاک خویش را نثار کردند. در روز آزادی خرمشهر، بهروز مرادی شهید سرافراز این شهر بر روی تابلوی ورودی آن چنین نوشت: به خرمشهر خوش آمدید جمعیت 36 میلیون نفر، یعنی خرمشهر تمام ایران است و کربلای خونرنگ این مرز و بوم می‏باشد و در آغوش خود پنجاه هزار نخل سرجدا دارد که هر کدام نشانه رحمتی هستند بر این دیار. در این شهر خونین، در هر کوی و برزن آن، آلاله‏ای سرخ پرپر گردیده است تا شهر برای بار دیگر رنگ سبز خرمی به خود گیرد، نماد ایثار و مقاومت را می‏توان در این ناحیه نظاره‏گر بود، نخل‏های آن مأذنه‏های بلند تاریخ استواری، پایداری و شجاعت این سرزمین‏اند که اگر به سخن درآیند، از فداکاری دلیر مردانی به خون خفته حکایت می‏کنند و آن روزهای پرالتهاب را ترسیم خواهند نمود. هنوز هم بچه های خرمشهر در تکاپوی خدمت به مردم اند و این بار در طرحی با عنوان "همنوا با زائرین نینوا" یا همان "خادمین حرم مهرورزی" مشغول خدمت به زائرین اربعین حسینی اند. با این بهانه به گفتگوی شهرام فاضلی رییس جمعیت هلال احمر خرمشهر نشسته ایم.

 

خودتان را معرفی بفرمایید.

شهرام فاضلی هستم. کارشناس زمین شناسی. 43 ساله و چندسالی است که به جرگه هلال احمری ها پیوسته ام و از این بابت خوشحالم که خداوند این عنایت را به من عطا نموده است.

 

مسیر شما چگونه به جمعیت هلال احمر افتاد؟

(با لبخند) فقط و فقط به دست تقدیر، این کار افتادن گرفت. ابتدا شناخت و درک درست و درنتیجه علاقه ای به فعالیت های هلال احمر نداشتم؛ ولی پس از حضور در جمعیت، به شدت به کار و حضور در آن، علاقمند شدم. فهمیدم چه انسان های فداکاری هستند و افتخار می کنم که مرا در این جمع و در این خانواده پذیرفته اند.

 

نگاه شما به اهداف عالی جمعیت هلال احمر چگونه است؟

اهداف جمعیت هلال احمر، اهداف قابل احترام و بسیار سترگی هستند و امید من همواره این بوده است که زوائد و شاخ برگ هایی که اطراف این اهداف بزرگ چسبیده و در برخی اوقات آن ها را کدر کرده اند، زدوده شده تا شفافیتشان دوباره برگردد. اگر بخواهم نگاه دقیق تری داشته باشم، باید بگویم که منظورم از این صحبت، از حیث دیدگاه و عمل است که تا دیدگاهی تغییر نکند، در عمل هم چیزی تغییر نخواهد کرد. یعنی دیدگاه کلان نسبت به اهداف عالی هلال احمر کمی نیاز به تجدید و تعریف جدید می باشد.

 

هلال احمر و اعضای آن از نظر شما چگونه تعریف می شوند؟

نهضت بزرگ هلال احمر یعنی از آسایشِ خود گذشتن برای بخششِ آسایش به دیگران و این، یعنی خدایی بودن. به اعتقاد من هلال احمر، قائم به خوبان است؛ خوبان هم اعضایی هستند که بدنه جمعیت و یا همان سرمایه اجتماعی اش را تشکیل می دهند. فرق نمی کند که چه رنگی باشند، چه امدادگر چه جوان و چه عضو داوطلب؛ همین که در این وادی قدم می گذارند تا به دیگران خدمت کنند آن هم برای رضای خدا و بدون چشمداشت، قابل تقدیرند. البته این تخصص هست که ایشان را از هم متمایز می کند. امدادگران در عرصه های سخت امدادی، جوانان در حوزه های فرهنگی و داوطلبان در فعالیت های بشردوستانه حمایتی و هدایتی. از نظر من فعالیت هیچ کدام، بر دیگری برتری ندارد به عنوان مثال در خیل عظیم داوطلبان افراد مختلف تحصیل کرده، سیاسی و اجتماعی و ... را می بینی که با حضور خویش و به فراخور حال خود به غنای جمعیت هلال احمر می افزایند.

 

با همه سختی ها، چگونه در این راه ثابت قدم مانده اید؟

بدون تعارف و ریا باید بگویم تنها نیرویی که به ما انگیزه می دهد ـ نه به زعم من که به اذعان همه همکاران ـ کسب رضای خداست؛ فارغ از بحث شغل و حقوق و این دست مسائل، یکی از جاهایی که به انسان فرصت نزدیکی و قرابت به خدا می دهد، هلال احمر است و این امید به لطف خداست که به ما توان می دهد که همچنان پویا باشیم و ادامه دهیم حتی اگر در این راه بی مهری و کم لطفی نصیبمان(!) شود.

 

از طرح همنوا با زائرین نینوا برایمان بگویید.

شاید شیرین ترین لحظات و زیباترین خاطرات من به عنوان یک عضو کوچک جامعه بزرگ هلال، در زمان خدمت به زائرین اربعین حسینی(ع) متولد می شود. اما شروع این طرح به عنوان یکی طرح بزرگ که چندسالی است با قدرت و شدت تمام اجرا می شود، برمی گردد به سال 1389 و ایام بسیار سرد اربعین. معاون وقت فرماندار خرمشهر یکی از شب های منتهی به اربعین در تماسی با بنده، خواستار کمک به زائرینی شد که زیر باران و در هوای دهشتناک مرز از نظر سرما، گرفتار صدور ویزا شده و پشت مرز مانده بودند. در آن لحظات حساس که شبیه مواقع بحرانی بود، مجالی برای اخذ مجوز از مرکز و حتی استان وجود نداشت؛ بنده به حسب وظیفه، تعداد محدودی چادر، پتو و موکت را به مرز شلمچه برده و اردوگاه کوچکی روبراه کردیم و مشکلی از مشکلات اساسی زائرین نینوا را حل نمودیم. سال بعد این برنامه بسیار مفصل شد. سازمان جوانان و سازمان داوطلبان وارد ماجرا شده و با گستردگی تمام و با اعتبار ویژه مشغول اجرای این طرح شدند. خدمات شایسته ای هم در آن سال انجام شد مانند اسکان اضطراری، توزیع غذا و بسته های بهداشتی و غذایی. همچنین فعالیت های فرهنگی هم در این برنامه اجرا گردید و در حاشیه این برنامه درمانگاه اضطراری با همکاری معاونت درمان و توانبخشی برای تکریم زائرین برپا شد. در طرح امسال قضیه کمی متفاوت تر شد. مقامات سیاسی و اجتماعی استان مثل استاندار، معاون سیاسی و اجتماعی، فرماندار خرمشهر و برخی از مدیران کل به جرگه خادمین زائران حسینی(ع) وارد شدند. جلسات متعددی در استان و شهرستان خرمشهر برگزار گردید که نشان از اهمیت موضوع بیش از پیش داشت. و در نهایت بنای مجموعه مدیریتی استان بر این استوار شد که خدمات شایسته ای به زائرین اربعین ارائه شود. تقسیم کار شد و کمیته اسکان اضطراری بر عهده هلال احمر گذاشته شد. 3 اردوگاه بزرگ در پایانه مرزی شلمچه به استعداد بیش از 470 چادر احداث شد که تاکنون به بیش از 120 هزار زائر ارائه خدمت نموده است.

همچنین اعضای شرکت کننده در طرح که علاوه بر شهرستان خرمشهر از شهرهای شادگان، آبادان و اهواز نیز حضور داشته اند، در توزیع نذورات، وعده های غذایی، آب معدنی و بسته های بهداشتی نقش اصلی را ایفا نموده اند. البته در کنار این اردوگاه و فعالیت هایی که گفته شد، با همکاری مرکز پزشکی هلال احمر یک درمانگاه اضطراری با حضور پزشکان داوطلب هلال احمر خرمشهر نیز برپا شده که تاکنون با ویزیت روزانه بیش از 250 نفر، داروی رایگان در اختیار ایشان قرار داده است. در جهت کار ترابری و انتقال مصدومین نیز علاوه بر 2 دستگاه آمبولانس، 4 دستگاه خودروی پشتیبانی به صورت شبانه روزی در مرز شلمچه حضور داشته اند.

 

این طرح را در سال های آینده ادامه می دهید؟

اگر زنده بودم و در خرمشهر مسئولیتی داشتم، با اطمینان خاطر ادامه خواهم داد. اگر در خرمشهر نبودم، چند روزی را مرخصی گرفته و برای خدمت به زائرین حضرت سیدالشهدا به این اردوگاه خواهم آمد. همه کسانی که در این راه گاه نهاده اند، چنین حسی دارند و این احساس را مدیون حضرت اباعبدالله هستند.

 

مشکلات شاخص شما در خرمشهر چیست؟

خرمشهر چند سال جنگ تحمیلی را تحمل کرده و متحمل خسارات فراوانی شده است. خرمشهر نیاز به نگاه دقیقتر و لطیف تری از طرف مسئولین است. کمبود امکانات و اعتبارات همواره از معضلات ما در این شهر مظلوم بوده است. در مجموع این شهر، بسیار محروم است. ما بواسطه اینکه در خرمشهر، یادمان های متعددی را از هشت سال دفاع مقدس داریم، میزبان کاروان های راهیان نور هستیم. یعنی هلال احمر خرمشهر، خدمات زیادی را هم به خرمشهر و هم به نگین آن یعنی شلمچه ارائه می کند و تجهیزات ما در خور شأن مردم این شهر و کاروان های راهیان نور نیست. ما نمی توانیم در حد توان به ایشان خدمت کنیم و انتظار ما این است که امکانات خوبی همانند وسایل نقلیه، خودروی نجات و تجهیزات امدادی و اداری به این شهرستان اختصاص یابد.