امشب حال بچه ها هم خوب است!

گزارشی از ضیافت افطار داوطلبان جمعیت هلال احمر اهواز در بیمارستان شفای اهواز

 

بر قله مهربانی

ترا می ستایم که مهرآسا، مهرآفرینی پیشه توست! تو که بند بند وجودت در پی آسایش دو گیتی است! نه برای خویش که برای همنوعان نیازمندت... تو که ثابت کرده ای هلال احمر، محلی است برای خدمت به نوع بشر و تمامی گیتی عرصه یکتای هنرمندی توست! وه که چه خوش نغمه ای نواخته ای و این نغمه که سروده ای، برای همیشه به یادگار خواهد ماند و این رایحه خدمت توست که دوامش بر جریده عالم ثبت شده است...

همای رحمت، یک راه روشن است!

این روزها...

این روزها که می گذرد، روزهایی است سیال با نسیم روح نواز بال ملائکی که پروازکنان تا کوچه باغ عاشقی آمده اند و نظاره گر انسان هایی هستند از جنس آسمان. این روزها که می گذرد، آدم هایی را می بینی که دل در گرو مهر به همنوع نهاده اند و این میهمانی خدا را بدون انسان های گرفتار نمی خواهند! گویی می خواهند نوای ملکوتی "الجار ثم الدار" تا ابد الدهر بر پهنه گیتی جاری و ساری بماند. برخی اوقات می مانم که چه کلمه ای زیبنده این بندگان خوب خداست؟ زبان الکن من، قاصر از توصیف این اهالی بهشت خدا بر روی زمین است!

 

دمی با دریا دلان بی ادعای جنوب!

اشاره: خوزستان است و یک دنیا عشق و شور! اینکه می گویند خاکش دامن گیرت می کند، بیراه نگفته اند! کافیست از آب نه چندان گوارایش بیاشامی؛ چنان نمک گیرش می شوی که رهایی از آن بسیار مشکل است: که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها! خوزستان را به خیلی چیزها می شناسند: به گرما و شرجی هایش، به کارون و ساحل زیبایش، به فلافل و سمبوسه و خرمایش، به آدم های مهمان نواز و رئوفش، به دشت های وسیع و کوه های سربه فلک کشیده و به رودهای نیمه خروشانش و بسیاری چیزهای دیگر. خوزستان هنوز هم محروم است ولی از دل پرخونش بانگ بلند انسان هایی را می شنوی که صافی و صداقت از جمله صفات نابشان است که در کوران تمام حوادث، همچون مردان مرد، قامت قیامت کرده اند و ایستاده اند. گویی راست قامتان جاودانه تاریخ اند که بر تارک روزگار خوش درخشیده اند. در جمعیت هلال احمر خوزستان نیز از این دست آدم های خاکی با بال های آسمانی یافت می شود که خدمت به مردم با وجودشان پیوندی ناگسستنی خورده است آنجا که به هنگام امداد، چون هلال خمیده می شوند! در این مجال از کسانی خواهم نگاشت که سال ها به عنوان افراد تأثیرگذار در هلال خوزستان خالصانه تلاش ها کرده اند و این روزها یادی از آنها نمی شود. هم به این دلیل که اسیر خاک گشته اند و هم اینکه ما جوان تر ها چشم هایمان را بسته ایم و پیچش مو را نمی بینیم!

 

طعمی بالاتر از غذا؛ نشانی به رنگ خدا!

اشاره: این آدم ها کار خود را با نام خدایی آغاز کرده شاند که در این نزدیکی است! در گوشه ای از شهر، غوغایی برپا شده است. اینجا با آدم هایی سر و کار داری که به نام بشردوستی دورِ هم جمع شده اند! گویی دغدغه ای جز انسان دوستی ندارند در این روزگار شلوغ! آدمیتی که سعدی به دنبالش می گشته را ـ اینجا ـ می توانی به وفور بیابی و دل را بدان تسکین ببخشی که آدم های این حوالی، شریف تر از آنند که در خیال لباس زیبا باشند به دور از دغدغه ی خلق! اگر در گوشه ای بایستی، در این فضای سیال که همهمه ی انسان هایش به عرش رسیده است، می توانی آرامش را در میان ازدحام جمعیت پیدا کنی و با آن، لختی بیاسایی که تمام این آرامش در گرو یاری دیگرانی است که چشم به دستِ پر از مهر ما دوخته اند!

 

هلال احمر خوزستان در نوروزی که گذشت!

فعالیت های هلال احمر با استعانت از آفریدگار جهان و به انگیزه ی رستاخیز طبیعت، صدچندان می شود که فرا رسیدن بهاران شکوهمند، هنگامه ی تجلی مواهب الهی بر بستر طبیعت است که آرزوی تمامی عوامل هلال احمری، درخواست توفیق از خدای منان برای خدمتی سرشار از شور و نشاط و مملو از توکل الهی در جهت رشد و شکوفایی ایران کهنسال در سایه حضرت ولی عصر(عج) است.

 

با آشنایان دور و نزدیک زندگی!

تا چشم کار می کند، انسان هایی آزاده را می بینی که دل در گرو سلامت همنوعان خویش داده اند و تمامِ قامتشان با حس بشردوستی قیامت شده است! جذر و مد خاضعانه انسان هایی را نظاره می کنی که بی دغدغه نام و نان، در پی فرونشاندن امواج سهمگین حوادث هستند؛ آن جایی که زندگی و سلامت انسان ها درخطر می افتد.

میهمان ناخوانده ای به نام ریزگردها!

 اشاره: سال هاست که میهمان ناخوانده ای به نام ریزدگردها، ذرات معلق و گرد و غبار، همنشین برخی از استان ها شده و زندگی مردم را دچار مشکلاتی متعدد کرده است. در خوزستان نیز شرایط به همین صورت است و با توجه به شرایط خاصی که بر این استان محروم مترتب می باشد، نیاز است که مسئولان و متولیان امر برای حل این مشکل که در روزهای اخیر دیگر نه به عنوان میهمان ناخوانده که همنشین شب و روز خوزستانی هاست، چاره ای اندیشیده و در رفع این معضل زیست محیطی از هیچ تلاشی فروگذار نکنند. این روزها هم هلال احمری ها برای خدمت سر از پا نمی شناسند و پیگیری مصرانه مسئولان از مرز و حضور سرپرست سازمان امداد و نجات در خوزستان و بازدیدهای متعدد از پایگاه ها، بیمارستان ها و حتی کانون های احتمالی گرد و غبار مؤید این مطلب است. البته بچه های امدادگر هرجا که باشند و هدف، بشردوستی باشد، همین گونه عمل می کنند و این روزها بحث ریزگردها، نکته قوت خدمت این سپیدسرشتان سرخ پوش است واگرنه هلال احمری ها ثابت کرده اند که در هر شرایطی آماده به کار هستند و در حوادث ملی و حتی بین المللی توان خود را به جهانیان نشان داده اند.

 

... راست می گویند!

گزارشی خاص از سفر یکروزه

دبیرکل جمعیت هلال احمر به استان خوزستان

راوی و نگارنده: مجتبی طحان

----------

... راست می گویند! حقیقت این است که وقتی دبیرکل حرف می زند، آرام می شوی! این را فقط من نمی گویم بلکه همه کسانی که یک روز را با او و در کنار او سپری کنند، درمی یابند. بحث چاپلوسی و تعارف و شعار و از این جور صحبت ها نیست بلکه این، حقیقتی است انکار ناپذیر که ما خوزستانی ها به خصوص در نشست پایانی سفر یک روزه دبیرکل و هیأت همراهشان در آبادان دریافتیم. در همان نشست پس از سخنان دکتر موسوی، خزانه دارکل و ذیحساب جمعیت هلال احمر هم به این موضوع اعتراف کرد. فردای آن روز وقتی با جمیلی سردبیر پیام هلال هم در این باره صحبت کردم، او هم سخن مرا تأیید کرد؛ چرا که در ابتدا فکر می کردم که فقط من این گونه می اندیشم ولی در ضیافت شام آخر! با چند نفر از همکارانم که حرف زدم، ایشان هم صحبت مرا تأیید و از احساس خود گفتند.

بگذریم! فکر می کردم دکتر موسوی هم مانند قبلی ها در مورد خوزستان می اندیشد تا در یادمان شلمچه فرصتی شد تا یک گفتگوی دونفره داشته باشیم. دبیرکل در مورد خوزستان صحبت های جالبی کرد و برای یک خبرنگار، تقریباً ساده است که حرف های از ته دل کسی را تشخیص دهد!

گزارش تصویری!

گزارش تصویری  تشییع و خاک سپاری استاد حمید مجدمی

رستاخیز عشق!

خبر کوتاه بود. استاد حمید مجدمی درگذشت...

برای هیچ کس قابل باور نبود. تعدادی از دوستان نزدیکش، خود را به بیمارستان رسانده بودند و اشک آلود بر سر و سینه می زدند. به دنبال راهی برای تخلیه خود می گشتند؛ چون این درس را از استاد خویش فرا گرفته بودند که عدم تخلیه روانی همان مرگ خاموش است برای امدادگران ولی از این گریه و زاری و آه و فغان ره به جایی نمی بردند و سبک نمی گشتند. خوب می دانستند دست روزگار این بار گلی نازنین را چیده است. پیر مرادشان، ریش سفیدشان، سنگ صبورشان، سبب وصلشان، آرام جانشان و مایه امیدواریشان به خواب ابدی رفته بود. آن هم در یک خواب آرام!

سنگ خدا!

ماه رمضان بود و هوا به شدت گرم. روزهای گرم تابستان و هوای آبادان و ماه رمضان! آماده شده بودم تا آن روز هم مثل روزهای دیگر همراه با داوطلبان دیگر، برای شرکت در طرح همای رحمت و توزیع بسته های حمایتی به یکی از روستاهای محروم اطراف آبادان عزیمت کرده و یک بار دیگر افتخار خدمت به نیازمندان روزه دار را نصیب خود نمایم. دو سه ساعتی گذشت ولی از خودروی جمعیت خبری نشد. پس از مدتی هم معلوم شد که با توجه به تعدد برنامه ها، آن روز خودرو در اختیار ما نخواهد بود. چون نیت من، خدمت رسانی به مردم بود، آمادگی خود را جهت در اختیار نهادن خودروی شخصی ام اعلام کرده و با همراهی مسؤول داوطلبان و تعدادی از اعضاء، به سرعت به سوی روستای مورد نظر به راه افتادیم.